O Eric Besson ένας από τους πλέον προβεβλημένους υπουργούς της κυβέρνησης που στηρίζεται στην δύναμη της προεδρικής πλειοψηφίας Sarkozy, δεν έχει την ίδια πολιτική καταγωγή, αλλά ούτε και την ίδια πολιτική διαδρομή με τον σημερινό Γάλλο πρόεδρο.
Μόλις 2 χρόνια πριν, το 2007 ήταν ενταγμένος στην ομάδα που «έτρεχε» την καμπάνια της Ségolène Royal για το Προεδρικό αξίωμα. Και η ένταξη του αυτή, ήταν μια πολιτική ένταξη καθώς ο Besson από το 1993 και για τα επόμενα 14 συναπτά έτη ήταν μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος και μάλιστα, μέλος της Εθνικής Γραμματείας του απο τις αρχές του 2000.
Εν μέσω της προεκλογικής περιόδου για τις προεδρικές του 2007 ο Besson εγκαταλείπει την συντρόφισσα του, ιδρύει έναν νέο πολιτικό σχηματισμό (υπό τον τίτλο "Les Progressistes") και μεταναστεύει στα φιλόξενα εδάφη της UMP που βρίσκεται σε διαρκή διεύρυνση των ορίων και της επιρροής της.
Αναλαμβάνει για πρώτη φορά κυβερνητικό πόστο τον Μάιο του 2007 μετά την περιφανή νίκη Sarkozy και τον Ιανουάριο του 2009 αναβαθμίζεται με την προσφορά και την ανάληψη του χαρτοφυλακίου για την Μετανάστευση, την Ενσωμάτωση, την Εθνική Ταυτότητα και την Αναπτυξιακή Αλληλεγγύη.
Από την αρχή της θητείας του o Besson μετατοπίζεται σε θέσεις για το μεταναστευτικό που κάνουν τους παλαιούς του συντρόφους να κοκκινίζουν από θυμό. Αλλά, σε κάθε περίπτωση ο πρώην σοσιαλιστής δήμαρχος της Dorzere και επί 10 ολόκληρα χρόνια βουλευτής της Drome στην Νοτιοανατολική Γαλλία δεν επιτρέπει στον εαυτόν του να φλερτάρει με την πολιτική υποκρισία -ακόμη κι αν χρειάσθηκε να υπερασπισθεί τις επιλογές μιας σκληρής πολιτικής αλλά και την προσωπική πολιτική του τιμή και αξιοπρέπεια στα γεγονότα του περασμένου Σεπτεμβρίου στους πρόχειρους καταυλισμούς των προσφύγων στο Calais.
Ο Besson που αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό μέρος της διεύρυνσης της προεδρικής UPM προς τα αριστερά (έστω και μέσω του πολιτικού σχηματισμού "Les Progressistes") μπορεί κάλλιστα και κυρίως αποενοχοποιημένα να εκφράσει το κύμα του νέου πατριωτισμού (έναν από τους πυλώνες της ιδεολογικής πλατφόρμας Sarkozy για την πιο σύγχρονη εκδοχή της γκωλικής «Ευρώπης των Εθνών» μέσα από την αναζήτηση της εθνικής ταυτότητας).
Με τούτα και με εκείνα, ο 51χρονος υπουργός -που γεννήθηκε εκτός της ηπειρωτικής Γαλλίας, στο Μαρόκο με μητέρα από τον Λίβανο- φαίνεται να είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση: Επικεφαλής της μεγάλης διαβούλευσης για την εθνική ταυτότητα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου