Μετά από όσα είδαν τα μάτια μας τους τελευταίους έξι μήνες στο κόσμο της οικονομίας, των αγορών και των επιχειρήσεων για ένα και μόνο πράγμα θα έπρεπε γρήγορα,ανοικτά και οργανωμένα να συζητήσουμε και πιθανότατα να(ξανά)ορίσουμε: To τι είναι και το τι δεν είναι Δημόσιο στις μέρες μας.
Δημόσιο αγαθό και δημόσιο συμφέρον.
Δημόσια επένδυση και δημόσια δαπάνη.
Δημόσια υποδομή και δημόσια υπηρεσία.
Ιδιοκτησία του δημοσίου και πάροχοι δημόσιας υπηρεσίας.
Ο κατάλογος είναι εντελώς ενδεικτικός, σχεδόν ελλειπτικός.
Η ανοικτή και κυρίως δημόσια συζήτηση για το «περιεχόμενο» του δημοσίου μας αφορά όλους. Όλους όσοι επιμένουμε να χρησιμοποιούμε τον όρο Πολίτες.
Για παράδειγμα, μας αφορά και μας «καίει» το τι σημαίνει σήμερα στην Ελλάδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ο όρος δημόσια επένδυση. Επί της ουσίας. Περιεχόμενο, χαρακτηριστικά, κατεύθυνση, αποδοτικότητα… Με άλλα λόγια, η συμβολή της στην ενίσχυση των υποδομών κοινής ωφέλειας, της προστασίας του περιβάλλοντος, στην βελτίωση της καθημερινής ζωής, στην ενθάρρυνση και την υποστήριξη της απασχόλησης κ.α
Όπως το ίδιο συμβαίνει ή πρέπει να συμβαίνει με τον όρο δημόσια δαπάνη. Όρο που αν πάσα στιγμή πρέπει να συνοδεύεται από μια καθαρή απάντηση σε ένα και μόνο ερώτημα: Ποια η σκοπιμότητα της (οικονομική-κοινωνική) και ποιος ο τελικός δικαιούχος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου