Λόγω επετείου -Ημέρα Περιβάλλοντος η σημερινή- μια σκέψη που θα ήθελα να καταγράψω σε αυτό εδώ το blog ας μην θεωρηθεί εκ των προτέρων ως άχρηστη.
Η σκέψη αφορά την αγορά του νερού στη χώρα μας - μια εν πολλοίς άγνωστη αγορά. Μια μεγάλη μη οργανωμένη αγορά, με αρκετές αλληλοεπικαλύψεις αρμοδιοτήτων και οφθαλμοφανές έλλειμμα ρυθμιστικού πλαισίου και εποπτικής αρχής.
Μια αγορά με δύο μόνο περιφερειακής εμβέλειας εταιρείες -τις εισηγμένες ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ-, με πάνω απο 200μικρές ή και μεγαλύτερες δημοτικές εταιρείες -η σχετική Ένωση με πρόεδρο το πρώην υπουργό του Πασόκ και σημερινό δήμαρχο Βόλου κ. Αλέκο Βούλγαρη έχει στο δυναμικό της 155 μέλη- αλλά και με τη συνεχώς διευρυνόμενη παρουσία επιχειρηματικών ομίλων(κυρίως απο τους γειτονικούς κλάδους της διατροφής και των αναψυκτικών/χυμών) στο εμφιαλωμένο νερό.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτής της αγοράς είναι ο πολυκερματισμός της (υπερπληθωρισμός φορέων) και η διασπορά/διασπάθιση πολύτιμων πόρων (υδατικά αποθέματα) αλλά και κεφαλαίων....
Το βασικό ζητούμενο είναι η εκδήλωση της πολιτικής βούλησης για εδώ και τώρα ανασυγκρότηση της ίδιας της αγοράς (μέσα απο ένα σύγχρονο και πλήρως ανταποκρινόμενο στις επιταγές της εποχής της κλιματικής αλλαγής θεσμικό πλαίσιο και τη σύσταση μιας πραγματικά ανεξάρτητης και υπεύθυνης εποπτικής αρχής) αλλά και η εκκίνηση μιας μεγλάκης πρωτοβουλίας για την αναδιάρθρωση της αγοράς μέσα απο τη έξυπνη και αποτελεσματική μόχλευση των ενδιοαφερομένων για τη συγκέμτρωση του κλάδου.
Μια πρωτοβουλία που μάλλον πρέπει να βαρύνει την ΕΥΔΑΠ και τη διοίκηση της. Η τελευταία είναι και η μόνη -η οποία προς το παρόν-μπορεί να αναλάβει να διαμορφώσει ένα αποδοτικό δίκτυο θυγατρικών εταιρειών μέσω εξαγορών και συγχωνεύσεων με τις εκατοντάδες μικρομεσαίες δημοτικές επιχειρήσεις.
